mam 24 lata i wspaniałych przyjaciół

Gimnastyyyykaaa!!!

Minęły 2 tygodnie dziś od moich 24 urodzin. Wyszło podówczas słońce. Mój przyszły siostrzeniec nie zrobił mi tego i nie urodził się tego samego dnia coby już cała rodzina pamiętała o jego urodzinach, a nie o moich.

Skłon, wypad, wymach, skooook!!

W tak zwanym międzyczasie zdążyłam już:
1. udawać redaktorra Shimeona w kuchni, popełniając zbrodnię kulinarną na słynnych na pół Europy zapieksach
2. poczynić przygotowania do adaptacji opowieści biblijnej o Noem i wciągnąć w to także sąsiadkę z dołu - na początku grała rolę Chama, ale potem stwierdziła, że jednak może być gołębicą
3. zapoznać się z moim siostrzeńcem, co się urodził dni temu niewiele, ale już widzi swoją najlepszejszą ciocię małą Ankę, ponieważ "ma kontrasty na twarzy" (ojca własnego nie rozpoznaje, bo blondyn)
4. wysłać na tamten świat odkurzacz marki Zelmer, rocznik.. chyba tuż po wyżej wspomnianym potopie.. nie wcześniejszy, niż II wojna punicka
5. przepytać pół duszpasterstwa na Freta na okoliczność posiadania korka do wanny (wnioski: producentów żeli pod prysznic zapraszam, płynom do kąpieli zaś dziękujemy)
6. zostać grecką boginią

aaa!! zapomniałam! przysiad! pompki!!! biegniemy!!

bo ja teraz mam prowadzić bardzo aktywny tryb życia :) Nie wiem co chcieli mi powiedzieć przez to moi szanowni przyjaciele - że za gruba jestem, chyba... (bo już to niby takie wielkie halo, że na porcję placków ziemniaczanych wielkości Wysp Owczych potrafię pojechać do Bidy pod Lublin po 21 w środku tygodnia, to już znaczy, że się obżeram, tak??). Nikt tak nie umie dyskretnie przekazać drażliwych wiadomości, jak oni. I z tej okazji dostałam karnet na basen.

Kochani jesteście, naprawdę. Już obiecuję, że zaraz zabiorę się za siebie. Za momencik.
Wszak to już ten moment, kiedy trzeba zacząć poważnie o siebie dbać...